نمیتوان شب را به آرامی خوابید وقتی میدانیم که همسایه از درد بیدار است. نمیتوان آنطور که باید ازرفاه و آزادی و دموکراسی در کانادا خوشنود و بهره مند باشیم زمانی که نسرین و نسرین ها در پشت میله های زندان اسیر و ستار های بیگناه جان از دست می دهند.

برای  چه نسرین در اعتصاب است؟ که از زندان رهائی یابد یا که بتواند بار دیگر فرزندانش را از پشت میله های زندان ملاقات کند و یا اینکه هدفش از جا کندن آن میله های آهنین می باشد تا نتوانند بار دیگر بی گناهی دیگر را اسیر کنند. ما در شهامت نسرین و در جریان حمایت های جهانی که از او می شود پی به دیواری بردیم که حتی آنهائی را که دارای یک هدف مشترک می باشند از هم جدا میکند. عقاید و باور های هر کدام از ما چه بصورت فردی و یا گروهی باعث آن گشته که به جای متحد کردن نیروی های ما، از برای دفع یکدیگر استفاده می شود.

درد نسرین و شهامت ستار در دل ما نوری را روشن کرده است که بتوانیم جهالتی را ببینیم که شرق و غرب را، این دین و آن دین را، این مسلک و آن مسلک را به وجود آورده است. جهالتی که به  هیچ عنوان نه میتوان با کتاب و دانشگاه و یا با دعا و روزه و نماز بر طرف کرد. آن جهالتی که هم ظالم و هم مظلوم را در خود اسیر دارد.

ما همگان بخوبی میدانیم که راه مبارزه با این جهالت فقط همبستگی و حمایت است. بیائید از هم اکنون و از همین تورنتو و درهمین میدان مل لستمن شروع  و رخت جدائی را از تن  کنده و دل  را از خشم ونفرت خالی کنیم . این گروه و آن گروه،  یا که این اسم و آن اسم را فراموش  کرده و با دلی پر از عشق و صفا دست در دست دوست نهیم  تا که بیگانه دریابد هزاران نسرین و ستار در راهند.

به نام عشق، صلح و صفا

همبستگی و حمایت گروه، حزب و یا ایدئولوژی خاص و جدیدی نیست. بلکه نمایانگر جریانی می باشد که از پیدایش بشر بر روی کره زمین آغاز شده است. جریانی که ریشه در دل انسان دارد و هدفش رسیدن به وادی عشق و صلح و صفا میباشد. این جریان در طول تاریخ شکل های مختلفی به خود گرفته است. شاهد بوده ایم که به دلایل گوناگون در زمان و مکان های مختلف گهکاه این جریان به عکس عمل کرده وبجای نزدیک کردن بشر به مدینه فاضله او را دورکرده است و باعث خونریزی، خرابکاری و ایجاد خشم و فتنه و نفرت در میان ملت ها و مردمان بوده است. هم اکنون شاهد یکی از آنها در کشور عزیزمان ایران می باشیم.

در زمانی زندگی می کنیم که مرزها و دیوار ها یک به یک از میان میروند. پیشرفت تکنولوژی در چند دهه اخیر آنچنان سریع و وسیع بوده که تغییرات بنیادی که با خود همراه آورده است را میتوان در همه وجوه زندگی به وضوح دید. می بینیم که  دیوار ها یک به یک فرو می ریزند. مرز ها خود را بکنار میکشند. شرق و غرب معنی خود را از دست میدهد. ولی تنها تغییری را که نمی بینیم اتحاد و همبستگی بیشتر در میان مردم و ملت هاست.

"همبستگی و حمایتی"  که در نظر است را باید یک موضوع و یک کلمه پنداشت که اگر همبستگی وجود داشته باشد ظالمی نخواهد بود که محکومش کنیم، و یا مظلومی که از او حمایت کنیم. نمیتوان از عشق و صلح و صفا بهره مند شد زمانی که دیگران در حال ستیز با درد و رنجند.