February 18,  2016
با تشکر از ایران استار و شهرما  

3- آیا ساختار اجرائی کنگره از بالا (هییت مدیره) به پائین (کمیته های اجرائی) باید باشد و یا به عکس؟

تجربه سالیان گذشته و بخصوص آنچه امسال شاهد آن هستیم نشان داده است که میبایست ساختار کنگره تغییر کرده و نقش موثر تری به اعضا در فعالیت ها و تصمیم گیریها داده شود. هییت مدیره ها تا به امروز ثابت نموده اند که چه از نظر مدیریت فردی و یا جمعی ضعف های بسیاری داشته اند. تقویت کمیته های اجرائی نه تنها بر میزان و تنوع فعالیت ها و مشارکت جمعی افزوده، بلکه امکان دخالت افراد بیشتری را در تصمیم گیریها بوجود خواهد آورد. این خود ضمانتی در جلوگیری از سوء استفاده از این نهاد در جهت منافع فردی و یا گروهی میباشد.

 

4- آیا کنگره فقط به اعضایش محدود میشود و یا با تمام افراد کامیونیتی در رابطه میباشد؟

در اینکه کنگره را نهادی جدا از کامیونیتی و فقط  در رابطه  با موضوعات خاص و اعضایش بپنداریم، خطای بزرگی میباشد. هر آنچه به کامیونیتی مربوط میشود به کنگره نیز مربوط میگردد. هر فرد کامیونیتی عضو طبیعی کنگره میباشد. پر کردن یک فرم و پرداختن حق عضویت کمکی به سازمان دهی این نهاد میباشد، ولی نمیتواند و نباید عاملی بر تبعیض و مانعی بر حقوق افراد باشد. بررسی این مهم و پیدا کردن راه حل برای آن در اساسنامه الزامی میباشد.

اساسنامه فعلی کنگره آنچنان کلی نوشته شده است که اجازه میدهد هییت مدیره ها آنرا به هر نحوی که مایل میباشند تعبیر کنند. چهار سال در حال بازبینی اساسنامه میباشیم، ولی متاسفانه به جای توجه به نکات اساسی به جزئیات پرداخته ایم. هیچوقت در صدد نبوده ایم که مشکلات را در سطح وسیع مطرح کرده و از کل کامیونیتی در حل آنها یاری جوئیم.  تصمیم گیری در رابطه با نکات اساسی میبایست با مشارکت حداکثر کامیونیتی صورت گیرد. این نحوه عمل نه اینکه اعتماد از دست رفته را به کنگره باز میگرداند، اعتباری بر اساسنامه اش افزوده و باعث خواهد شد که در تعداد بیشتری از افراد این حس بوجود آید که در سازمان دهی این نهاد که به تک تک افراد کامیونیتی متعلق است، سهمی داشته اند.

در مقایسه با سه سال گذشته، بازنگری اساسنامه در شرایط نامناسب تری در حال صورت گرفتن میباشد. نحوه عمل آنچنان غیر دموکراتیک، غیر معقول و غیر اساسنامه ای میباشد که هر گونه سرپوشی همچو نظرخواهی از طریق پرسشنامه، و یا جلسات گفتگو بعد از مرگ سهراب، نمیتواند تغییری در بی اعتباری آن بوجود آورد.  همچنانکه در سال گذشته به مقابله با ریاست غیر منتخب برخاستیم، امسال نیز میبایست در قبال پروسه غیر دموکراتیک بازنگری اساسنامه ایستادگی نمایئم. مبادا که این نحوه عمل بهانه و سابقه ای برای آینده این نهاد گردد. گرچه امکان بازبینی مجدد اساسنامه همیشه وجود خواهد داشت، ولی چرا باید دست به کاری زنیم که از آغاز اشتباه بودنش بر همگان آشکار میباشد.

Facebook/hambastegi.hemayat
Facebook/ICC Forum

نهاد سازی - کنگره ایرانیان
چهار عامل تشکیل دهنده این نهاد - ویدئو

آنچه بیشتر از هر زمان دیگر در کامیونیتی نیاز آن حس میگردد گفتگو میباشد، که متاسفانه با مشاهده گردهمائی اخیر کنگره ایرانیان مشخص شد تا چه اندازه آمادگی آن در میان ما وجود ندارد. مشکلات موجود در سطح هییت مدیره و عدم امکان حل آنها از طریق گفتگو، که با تصمیم کناره گیری رئیس کنگره در پایان امسال آشکار گشته اند، بیانگر وضعیت وخیم و عمق ماجرا میباشد. اینکه که با گذشت زمان و بصورت طبیعی نابسامانی ها بر طرف و مشکلات بخودی خود حل خواهند شد، تصور غلطی میباشد. در وضعیت فعلی، گفتگو در سطح وسیع و در برگیرنده تنها راه حل مینماید. تنها نهادی که میتواند امکان و زمینه را برای این سری گفتگو ها آماده سازد کنگره میباشد که متاسفانه خود در بن بست قرار گرفته است.

در اساسنامه فعلی نیز هیچ گونه پیش بینی برای چنین وضعیتی نشده است. تنها امید باقیمانده انتخابات ماه می و ترکیبی دیگر از هییت مدیره است، که آن هم ساده اندیشی بیش نیست. اساسنامه به عنوان یکی از چهار عامل موثر در شکل گیری کنگره، و نیاز بازنگری آن که هر روز بیشتر حس میشود، میتوانست بهانه ای برای ایجاد گفتگو در سطح وسیع و بررسی عمیق مشکلات باشد. ضعف مدیریت فردی و جمعی هییت مدیره، و عدم تشخیص صحیح اولویت ها، امسال نیز اجازه نداد که از طریق بازنگری اساسنامه این گفتگو ها صورت بگیرند. درست است که در ظاهر زمانبری زیاد، ارسلان کهنموئی پور، رئیس کنگره ایرانیان، و دیگر اعضای هییت مدیره را از پا در آورده است، ولی باید بپذیریم که عدم همفکری و عدم وجود ساختاری که امکان و اجازه فعالیت و همکاری ها را، با افکار مختلف و متضاد بدهد، در افزایش مشکلات بی تاثیر نبوده اند.

اگر واقعن به دنبال حل مشکلات میباشیم باید بی پرده سخن گفته و بی تعارف به کنگره بنگریم. بپذیریم که جز بقا، کنگره ایرانیان تا به امروز هیچگونه ثمره ای برای کامیونیتی نداشته است. همچنین باید قبول کنیم که هییت مدیره ها همیشه سرچشمه مشکلات بوده اند. در دوره چهار ساله اول، عدم فعالیت، در دوره سه ساله بعد از آن، اهداف سیاسی، و امسال، عدم همفکری، این نهاد را تابع خود قرار داده، و باعث بی ثمر بودن آن شده اند. در وضعیت فعلی تغییر ساختار و بوجود آوردن امکان حضور بیشتر کامیونیتی در فعالیت ها و مدیریت این نهاد به نظر تنها راه حل مینماید. آنهم فقط با بازنگری اساسنامه در این مسیر امکان پذیر خواهد بود. که متاسفانه با روش و نحوه ای که بازنگری اساسنامه در حال صورت گرفتن میباشد، نه امیدی به حاصل آن و نه اعتبار و اعتمادی  بر آن خواهد بود.

ایکاش که به وخامت اوضاع بیشتر پی می بردیم، تا جائی که به خود آئیم و به نحوی عمل کنیم که انگاری میخواهیم قصه را از نو آغاز و نهادی نو بسازیم. اینبار با تجربه بیشتر، شناخت بهتری از کامیونیتی، و حضور فعالانه تری از افراد، به بحث و گفتگو پیرامون اساسنامه میپرداختیم. توجه بیشتری به ماهییت و هویت این نهاد کرده، تعریفی و اهدافی مطابق با واقعیت ها برای آن گزیده، و به دنبال ساختاری در خور آن میبودیم. بررسی چهار موردی که تا به امروز مشکل آفرین بوده اند الزامی میباشد. اساسنامه ای که به صورت واضح وضعیت کنگره را در رابطه با آنها مشخص نکند بیشتر مشکل آفرین بوده تا راهگشا.

1- آیا کنگره میبایست در امور سیاسی ایران دخالت کند؟

دیده ایم که تفرقه و رودرروئی ها زمانی شدت می یابند که به نظر می آید که فعالیت ها در جهت استفاده ابزاری از این نهاد برای مبارزه با رژیم در ایران و یا لابیگری در جهت منافع آن میباشد. در اذهان عمومی کنگره نهادی با اهداف سیاسی شناخته شده است. اکثریت افراد کامیونیتی سعی دارند خود را از مسائل سیاسی ایران دور نگاه دارند. یک از دلائل فراگیر نشدن کنگره و عدم مشارکت افراد میتواند این مورد باشد.

 
2- آیا کنگره سخنگوی کامیونیتی و یا بیانگر مشکلات کامیونیتی میباشد؟

مشخص مینماید که کنگره تنها نهادی میباشد که میتواند نقش سخنگوئی کامیونیتی را بازی کند. هر زمانی که مشکلی برای یک نفر، یک گروه خاص و یا کل کامیونیتی بوجود میاید، چشم امید و دست نیاز به سوی کنگره گردانده میشود. آنهائی که هدفشان تضعیف این نهاد میباشد، به علت پائین بودن تعداد اعضای آن اصرار دارند که کنگره میبایست خود را فقط سخنگوی اعضایش اعلام دارد. تا زمانی که این نهاد جایگاه خود را در کامیونیتی پیدا نکرده است، با معرفی کنگره به عنوان بیانگر مشکلات کامیونیتی، میتوان تصویر صحیح تری از آن در اذهان عمومی بوجود آورد.