February 05, 2015
با تشکر از ایران استار و شهرما  

 و یا همسر و دختر جوان مسعود حاجیوند که در این هفت ماه سخت ترین شرایط احساسی و روانی را گذرانده، و زیر بار مخارج سنگین امور حقوقی قرار گرفته اند.  چرا نباید از ژیان قمیشی، که امروز با مشکلات قانونی مواجه شده است، در مقابل غول های رسانه ای حمایت کرد؟ خوشبختانه در کشوری زندگی میکنیم که قانون حکمفرما میباشد و نمیتوان به سادگی بر قوه قضائیه تاثیر گذاشت. از این رو میتوان اطمینان داشت که قوانین آنطور که باید اجرا خواهند شد. پس دلیلی وجود ندارد که از نظر انسانی، اخلاقی و روانی به ژیان و یا هر متهم دیگر و خانواده شان به صرف ایرانی بودن آنها، کمک ننمود.

بیژن احمدی، فرزاد عیوق، سوده قاسمی و کاووس صوفی چند تن  از اعضاء کمپین "من هم یک ایرانی-کانادائی هستم" که هدف آن افزایش تعداد اعضاء کنگره به هزار نفر تا پایان ماه مارچ میباشد، از دیگر شرکت کنندگان در این جلسه بودند. آنها مشکل اصلی کنگره را کمبود اعضاء و عدم مشارکت جمعی دانسته که از طریق این کمپین با موفقیت قابل توجه ای مشغول به عضو گیری برای کنگره میباشند. این گروه دومین گردهمائی ماهانه خود را، اینبار در رستوران لیلی که در آن  بیش از صد و بیست نفر شرکت داشتند برقرار کرد. هدف از این گردهمائی ها آشنائی اعضاء جدید با یکدیگر میباشد. شرکت افراد سرشناس کامیونیتی و تعدادی از اعضاء هییت مدیره کنگره در این گردهمائی ها، تائیدی بر این حرکت خود جوش میباشد که هر بار بر وسعت و کیفیت آن افزوده میگردد. رامین جهانبگلو با حضور خود در این گردهمائی و ایراد سخنرانی کوتاهی که بیش از چند دقیقه طول نکشید، به بسیاری از موارد، از جمله دوستی و همدلی جهت انجام کار های مدنی، تنوع که میتواند باعث تحرک وتغییر مفاهیم گردد، اعتماد اجتماعی، خلوص نیت و مشارکت مدنی، که میتوانند در به حرکت در آوردن کنگره کمک نمایند اشاره میکند.

علی احساسی، مایکل پارسا، سعید ضیائی، مهرداد آرین نژاد، احمد تبریزی، مجید جوهری، فرح طاهری، محمد تاجدولتی، مشهود ناصری، محسن تقوی، اسد زرین مهر، مهرداد حریری، منوهر میثاقی، نیاز سلیمی، شعله و مهرداد دولت آبادی، بهروز آموزگار، رضا قاضی، فرهنگ فرید،  به اضافه آنهائی که نامشان به خطا از قلم افتاده است، با حضور خود باعث تشویق و دلگرمی این تیم جوان میباشند. اعضاء فعال این کمپین که هر روز بر تعدادشان افزوده میگردد قصد آن دارند که گردهمائی سوم خود را در محیطی وسیعتر و با شرکت هر چه بیشتر افراد کامیونیتی برگزار کنند. آنرا به مجمع عمومی تبدیل کرده که حضور هر فرد همچو رای تائیدی بر این حرکت، اظهار تمایل به نیرومند ساختن کنگره، مشارکت جمعی و ایجاد همبستگی و اتحاد هر چه بیشتر و منسجم تر در کامیونیتی باشد.فرصت را غنیمت شمرده و از کلیه افراد دعوت میشود که به این حرکتی که برای اولین بار در کامیونیتی صورت میگیرد پیوسته و در موفقیت هر چه بیشتر آن همکاری شود.

کمیته فرهنگی کنگره ایرانیان نیز به سرپرستی شهلا غفوری، دومین گردهمائی عمومی خود را در تاریخ یکشنبه هشت فوریه، ساعت 6:30 بعد از ظهر در مرکز فرهنگی لنگ استاف واقع در شماره 155 خیابان رد میپل در ریچموندهیل برقرار خواهد کرد. در این گردهمائی شهرزاد شهریاری و دکتر علی نیکجو در رابطه با چالش های والدین و فرزندان در مهاجرت سخنرانی کرده و به سئوالات مدعوین پاسخ خواهند داد. حضور در این مجلس برای همگان آزاد و به صورت رایگان خواهد بود. در ضمن این جلسه فرصت مناسبی میباشد که به عضویت کنگره در آمده و بصورت داوطلب در فعالیت های کنگره شرکت نمود.

Facebook/hambastegi.hemayat
facebook/ICC 2014Election
facebook/Let’s Talk Iranian Canadian Congress! 
I'm an Iranian-Canadian too!

یکی از اعتراضات به هییت مدیره کنونی کنگره ایرانیان، بخصوص به فرهنگ فرید که مدیریت کمیته روابط عمومی و ارتباطات را به عهده دارد، عدم برگزاری جلسات گفتگو میان اعضاء و هییت مدیره میباشد. ایشان یکبار دیگر قول داده بود که تا پایان ماه ژانویه این کمیته را فعال نماید، ولی متاسفانه این بار نیز جز حرف عملی در کار نبود. در گردهمائی ماه دسامبر کنگره ایرانیان نیز کسانی حضور داشتند که موقعیت را برای، به قول خود افشاگری، مناسب دانسته و با تهمت زدن به این و آن باعث تشویش افکار عمومی و محیط گردهمائی گشتند. در رابطه با این دو مشکل، برگزارکنندگان جلسات "گفت و شنود"، عنوان چهاردهمین گردهمائی خود را که در تاریخ 24 ژانویه در سیویک سنتر نورت یورک برقرار گردید، آزادی بیان، کنگره ایرانیان، نفاق و نفرت انتخاب نمودند. انتظار میرفت که افراد کامیونیتی، اعضای کنگره و یا آنهائی که تهمت زده اند و یا مورد تهمت قرار گرفته اند، از این موقعیت استفاده نموده و نظرات خود را در کمال آزادی بیان کنند. متاسفانه تعداد شرکت کنندگان در این جلسه به بیست نفر هم نمیرسید. ولی در عوض از کل جلسه ضبط صوتی و تصویری به عمل آمده، که در دوازده بخش از طریق سایت "همبستگی و حمایت" میتوان به آنها دسترسی داشت.

باید متذکر شد که این گردهمائی ها که در سال قبل، با موضوعاتی همچو دیدار عده ائی از نمایندگان کامیونیتی با دولت، آیا به صرف ایرانی بودن کاندیدا ها باید به آنها رای داد، و یا بررسی رسانه های فارسی زبان، میرفت تا جای خود را در کامیونیتی پیدا کنند. ولی به دلایلی ناشناخته، با انتخاب موضوعاتی که بطور مستقیم با جامعه کانادائی ما در ارتباط نبوده، این جریان متوقف میگردد. امیدواریم که این بار با اتکاء به تجربه به دست آمده، بتوانیم برگزارکنندگان این گردهمائی ها را قانع کنیم که موضوعاتی را برگزینند که تا اندازه ای در رفع مشکلات روز کامیونیتی تاثیر گذار باشند. چه خوب میبود که موضوعات سه ماهی که تا انتخابات سال جدید باقی مانده در رابطه با کنگره باشد.

یکی از نکات مهمی که سعید سلطانپور در این گردهمائی مفصلن به آن میپردازد، و میتوان آنرا در ویدئو شماره 2 مشاهده نمود، اتهام و محاکمه محمود یادگاری میباشد که در سال 2010 صورت گرفت. این توضیحات و اطلاع رسانی از آن جهت اهمیت دارد که عده ای پریشان حال که هدفشان بوجود آوردن عدم اطمینان،  ترس وحشت و پراکندگی در کامیونیتی میباشد، در گردهمائی ماه دسامبر کنگره، با اشاره به این مورد بطور غیر مستقیم هییت مدیره آن زمان را متهم به حمایت از این فرد مینمایند. "همبستگی و حمایت" قصد آن دارد با جمع آوری اطلاعات این مورد را از شک و شبهه خارج نموده تا کسی نتواند از تاریکی بهره گرفته تا دیوی بسازد. فرصت را غنیمت شمرده و از همه آنهائی که در این مورد اطلاعاتی دارند خواهشمند است که همکاری نمایند. با آن امید که اگر محمود یادگاری در کانادا بوده و این مقاله را مطالعه مینماید شخصن به شرح واقعه و مشکلاتی که با آن روبرو بوده بپردازد.

 در چه شرایطی کامیونیتی میتواند و یا وظیفه دارد که از یکی از اعضای خود که با مشکل قانونی مواجه شده، حمایت کند. حمایت از پناهجویان و خانواده شان، همچو مسعود حاجیوند که بیش از دویست روز در بازداشت اداره مهاجرت میباشد، با اینکه این مورد نیز یک مشکل قانونی بوده، امری بدیهی و یک وظیفه انسانی مینماید. چرا حمایت از یک ایرانی که با مشکلات قانونی از نوع دیگر مواجه شده، بدون مداخله در جرم و مورد اتهام، باید یک خطا و گناه تلقی شود.

هدف دیگر از به پیش کشیدن این موضوع این میباشد که چگونه و بخصوص که در این موارد خانواده این افراد بدون آنکه مداخله ای در مورد اتهام داشته باشند، با سخت ترین شرایط مواجه میشوند. همچنانکه همسر محمود یادگاری به علت مشکلات مالی و از دست دادن محل سکونت مجبور میگردد که به همراه نوزادش به ایران باز گردد.