December 31,  2015
با تشکر از  شهرما   

عدم مشارکت اکثر اعضای هییت مدیره و تنها گذاشتن ارسلان در این گفتگو ها، که مخاطب اصلی میباشد، تا اندازه ائی میتواند نشان از مسئولیت او در نحوه برخورد با این قضیه باشد. اعلام نا آگاهی از نیازی که افراد در برقراری جلسات گفتگو می بینند را، باید نشانی از بی توجهی و یا به گونه ای اهانت به فهم و شعور جمعی دانست که از زبان ریاست کنگره شنیده میشود. آیا تظاهرات علیه گرامیداشت خمینی و تقاضا های مکرر بسیاری از افراد برای برقراری اینگونه گردهمائی ها کافی نبود؟ واقعن که بیدار کردن آنهائی که خود را به خواب میزنند اگر ناممکن نباشد، کار بسیار دشواری خواهد بود.

آیا بهتر نیست که به جای ارائه بهانه و استدلال های غیر منطقی، به کاستی ها اعتراف کرده، و سعی به برطرف کردن آنها، و جلب اعتماد واعتبار از دست رفته نمود؟ جریانی که میرود دموکراسی را به کنگره بازگرداند آغاز شده است. چه بهتر که خود را با آن همسو کرده و به رفع نواقص پرداخته و زمینه را برای فردای بهتر آغاز کنیم. جای تاسف است که کاووس صوفی یکی از دو آدمین صفحه "لتس تاک آی سی سی" که این گفتگو ها در آن صورت گرفته اند، به جانبداری از طریق "بی ربط"، "پارازیت" و یا "قلمبه سلمبه"، "گنگ و نامفهموم" خطاب کردن کامنت ها، می پردازد. شهرام تابع محمدی آدمین دیگر این صفحه، سعی به منحرف کردن گفتگو ها، "ابلهانه" خطاب کردن اعتراضات به ریاست کنگره ، توصیه به سکوت و سکون، و یا ازعدم امکان برگزاری آرام جلسات سخن میگوید. آیا جملاتی همچو، ضربه زدن و به زانو در آوردن ارسلان، پاشاندن کنگره، خشونت در جلسات گفتگو، رفتار آنهائی را که به دنبال محکوم کردنشان از طرف کنگره هستیم به خاطر نمی آورد؟ جای تاسف است که سرپرستی بازنگری اساسنامه باید به چنین شخصی، با این نحوه تفکر محول گردد.

 بار ها تکرار کرده ایم که کنگره نباید از صفحه فیسبوکی استفاده کند که خود جناحی عمل مینماید، و آدمین هائی با چنین نحوه تفکر آنرا مدیریت میکنند. آیا باز هم باید صبر کنیم تا چند ماه دیگر که انتخابات آغاز میگردند، بار دیگر شاهد تعجب ریاست کنگره باشیم که متوجه میگردد که واقعن به چنین صفحه و محیطی بیطرف برای گفتگو ها نیازمند هستیم؟ اگر چنین صفحه ای امروز وجود داشت آیا افراد بیشتری، بخصوص آنهائی را که محکوم میکنیم، در آن شرکت نمیکردند؟ ما که همگی در یک سوی جریان قرار داریم اینچنین متفاوت می اندیشیم، چگونه میتوانیم انتظار داشته باشیم که با مخالفین عقیدتی خود بدون گفتگو نزدیکی بوجود بیاوریم. علت عدم اتحاد و همبستگی در کامیونیتی اختلافات عقیدتی نمیباشند. عدم وجود محیطی سالم برای شناخت بهترعقاید یکدیگر باعث گشته که هر کدام از دیگری غولی در وهم و خیال خود بوجود آوریم. کنگره، تنها نهادی که میتواند از طریق شناسائی نقاط مشترک و تقویت آنها همبستگی را بوجود آورد، خود در گیر مشکلاتی برخاسته از خصوصیات اخلاقی مدیران گشته است.

اینطور به نظر میاید که کنگره به هییت مدیره ها خلاصه گشته اند. مشکل اصلی که مانع فراگیر شدن این نهاد شده است، ضعف  مدیریت و یا مغرضانه عمل کردن مدیران میباشد. عدم استقال فکری اعضای هییت مدیره نیز باعث گشته، که ریاست کنگره از نفوذ بی حدی برخوردار گردد. تغییر ساختاری، تنها راه حل میباشد. بی توجهی به این امر و خود را مشغول کردن به تغییرات جزئی و فرعی در بازنگری اساسنامه، به تاخیر انداختن و ادامه راهی میباشد که بعد از هشت سال به خوبی با آن آشنائی داریم.

www.medishams.com
647-748 - 5991

Facebook/hambastegi.hemayat
Facebook/ICC 2014Election

Goft - O - Shonoud (19) Videos

زمان بر جای نمی ایستد و شرایط همیشه به یک صورت پایدار باقی نمی مانند. هستی در حال تغییر و تحول است و تکامل اختیاری نبوده، بلکه تابع و خود جبراست. خارج از خواسته ما انسان ها، نه تنها جوامع بلکه خصوصیات نفسانی نیز از این اصل متابعت میکنند. استبداد فردی و یا جمعی محکوم به زوال بوده، دیر یا زود مجبور است جای خود را به دموکراسی بسپارد. اگر شکی به این امر میباشد، کافیست که به تاریخ بنگریم. خروج انسان از غار پدیده ائی نیست که به پایان رسیده باشد. چه بهتر که هر چه زودتر با با غارنشین درون روبرو گردیم، و به جای ستیز، با بوجود آوردن آگاهی که از ما آغاز میگردد، به جنگ درونی پایان داده، محیطی را بوجود آوریم که بتوانیم در صلح و آرامش به شکوفائی خویش بپردازیم.

عضوی از یک کامیونیتی در میان ده ها کامیونیتی دیگر بودن، داشتن نهادی همچو کنگره ایرانیان که به نحوی نقش هییت دولت را بازی میکند، محیط های بسیار مناسبی میباشند تا بهتر بتوانیم به مکانیزیمی که بر جوامع مسلط بوده، و نقشی که هر کدام از ما در آن بازی میکنیم، پی ببریم. این همزمان از مزایا و مضرات مهاجرت است، که یا کمک میکند آگاهانه تر زندگی کنیم، و یا ما را مبدل به افرادی میکند که فراموش کرده اند که زنده میباشند. کنگره ایرانیان که در آن جز دردسر، از منافع مالی، شهرت و یا مقام اثری نیست، همچو آینه ای میباشد که به خصوصیات اخلاقی و نفسانی خود بیشتر پی ببریم. اگر در این چنین محیطی اینچنین رفتار میکنیم، نباید تعجب داشته باشیم که چرا حکومت ها و غول های چند ملیتی چنان عمل مینمایند.

در هفته ای که گذشت برای اولین بار در سوشیال مدیا شاهد گفتگوی طولانی بوده ایم که چهار روز به طول میکشد. حدود بیست و پنج هزار کلمه، در صد و بیست کامنت، میان شانزده  (*) نفر، زیر نظر پانزده (**) مشاهده گر که حضور خود را با لایک زدن ها ابراز میدارند،  صورت میگیرد. گفتگو توسط یکی از اعضا با اشاره به  نامه ای به کنگره آغاز میشود.  در این نامه از هییت مدیره کنگره خواسته میشود که در ارتباط با عزاداری عاشورا که در اواخر ماه اکتبر در تورنتو برگزار گردید، و با اتهامات و اهانت های عده ائی از مخالفین، که این حرکت را در رابطه با جمهوری اسلامی میدانند مواجه شده، در جهت رفع ابهام، جلوگیری از بسط تفرقه، و احترام به حقوق مندرج در منشور حقوق شهروندی کانادا، موضع گیری نماید. اینبار نیز هییت مدیره طبق روش محافظه کارانه خود، بعد از یکماه طبق نامه ای موضع گیری در این زمینه را در محدوده وظایف و منافع کامیونیتی نمیداند.

به عنوان کسی که ساختار را مهمتر از کارائی میداند، فرهنگ سازی را بر کارهای فرهنگی ارجحیت میدهد، و بطور کلی به راه، بیشتر از مقصد اهمیت میدهد، با نوشتن این مقاله سعی میباشد که بیشتر نحوه صورت گرفتن این گفتگو ها نقد گردد، تا محتوای گفته ها. در درجه اول، این گفتگو ها را میتوان در خط شکستن سکوتی دانست که با مقاله بیژن احمدی، عضو هییت مدیره، آغاز و با اطلاع رسانی نوزده دسامبر ارسلان کهنموئی پور، ریاست کنگره، ادامه پیدا میکند، و این بار توسط عده ائی از اعضای کنگره بعد دیگری به خود میگیرد. کمکاری اکثر اعضای هییت مدیره و یا محافظه کاری آنها، از آغاز فعالیت های این دوره بوضوح دیده شده است. شکستن سکوت بعد از هفت ماه نشان از نا سالمی محیطی میباشد، که تعارفات، روابط شخصی، و ضعف های شخصیتی آنرا بوجود آورده اند. جای تعجب نیست که در چنین محیطی، دموکراسی کم رنگ شده و اعتراض های نادر کسانی که به کجروی، نقص و ضعف ها اشاره میکنند، ناشنیده باقی بمانند. حال که عده ائی جسارت آنرا پیدا کرده اند که از ضعف های سخن بگویند، شاهد هستیم که عده ائی به جای اینکه به اصل مطلب توجه کنند، به جانبداری از اشخاص میپردازند.

ICC & Ashura (Video)
Complete Dialogue (PDF)
Complete Dialogue (facebook)

* - مهدی صمدیان - کاووس صوفی - ارسلان کهنموئی پور - مهران فرازمند - کامنوش ایرانی - محمد سلیمانی - تقی عبدالحسینی - آب ناف - رضا سپهر اصفهانی - شهرام تابع محمدی - مهدی شمس - تایاز فخری - بیژن احمدی - انوش س - سوده قاسمی - محمود عظیمائی -

** - دلشاد امامی - سجاده طاهری - مهدی مرادی - سعید سلطانپور - رها صالحی - سهیلا - یاسر کراچیان - رضا قاضی -  مرتضی پارسی - مجتبی ادیب راد - پویان طبسی نژاد - مانیا کوپال - شعله دولت آبادی - نیاز سلیمی - فرح طاهری
 

مقالات در رابطه با عزاداری عاشورا

گسترش بی سابقه جناح چپ - ایران استار - شهرما - 29 اکتبر 2015 مهدی شمس

سعید سلطانپور - فیسبوک - 24 اکتبر 2015

ما و جامعه میزبان/نسرین الماسی  شهروند - 29 اکتبر 2015

 “کارناوال عزاداران حسینی” یا پشت جبهه ی رژیم؟!/بابک یزدی - شهروند 29 اکتبر 2015

نه به تفرقه، نه به خشونت!/محمد سلیمانی شهروند

 پیدا و پنهانِ نمایشات خیابانی عاشورای جمهوری اسلامی در خارج/آویده مطمئن فر- شهروند

 در جواب به مقاله ی “نه به تفرقه، نه به خشونت”/شهرام نامورآزاد - شهروند

پاسخ آرشاک شجاعی به مقاله سعید سلطانپور - 19 نوامبر 2015  - فیسبوک

نظراتی در مورد ادعا های حاشیه های سینه زنی در تورنتو - سعید سلطانپور - کانون بیان - 22 نوامبر 2015 -